Beste lezer,

“De ijsvogel is een niet-gepland cadeau” was de titel van Hans Cottyns stukje deze week in de krant. Voor het familiefeest op kerstavond moet hij cadeausuggesties geven. Een baardtrimmer vindt hij maar saai. (Zijn baard is dat nochtans niet, kan ik u verzekeren.)

Hans ‘immer aan het lezen’ Cottyn heeft een boek voor ogen, De ijsvogel. “IJsvogels kweken als konijnen, in een goed jaar vier nesten met zeven jongen. Toch zie je ze zelden. Ik ben lang blijven zeggen dat ijsvogels niet bestaan. Soms ga ik op stap met de ijsvogel als ambitie. Onzin en overmoed. Er is geen groter toeval dan de ijsvogel. Hij is altijd bijvangst. Van een leeggemaakt hoofd, van een lange wandeling, van wandelen in stilte, van de zon op je gezicht.”

Gouden bijvangst. Een boek kan de hoofdvogel zijn, maar ik plan zelf een tweetrapsraket-per-persoon: het eerste kerstcadeau mikt via de grillige vorm op het verrassingseffect, het tweede, boekvormige cadeau mikt op warm en doorbloed ijsvogelenthousiasme.